با افزایش دما فعل و انفعالات شیمیایی دچار تغییرات محسوس در آب و بستر استخرهای پرورش آبزیان میشود که ابن تغییرات بر فیزیولوژی ( عملکرد سلول بافت ، اندام ) آبزیان پرورشی و سایر میکرو ارگانیسم ها و ماکروارگانیسم های گیاهی و جانوری اثر میگذارد. یکی از اثرات مهم با افزایش دما از نظر زیستی ( محدوده دمایی که در آب استخرهای پرورشی حادث میشود.) موجب تکثیر سریع باکتریها گردیده و متاسفانه در این راستا با توجه به آلاینده های محیطی نقطه ای و غیر نقطه ای که منشا خارجی ( منابع آب ) و منشا داخلی ( در طی عملیات آبزی پروری ، دادن خوراک ، شستشوی مواد مغذی از خوراک ، پرت خوراک ، فضولات آبزی ) میتوان گفت که باکتری های پاتوژن( بیماریزا) بیش از پیش ازدیاد پیدا میکنند. همچنین بلوم های سنگین ناخواسته در اثر افزایش دما بوجود می آید ، تمامی این وقایع میزان مصرف اکسیژن محلول را در استخرهای پرورش آبزیان ازدیاد بخشیده و در نتیجه مصرف بیشتر ، کاهش اکسیژن محلول بیشتر خواهد شد. از طرفی کاهش اکسیژن محلول در نزدیکی بستر میزان اکسیداسیون -احیا را بسمت میلی ولت منفی پیش خواهد برد که در کمبود شدید یا ایجاد عدم وجود اکسیژن در کف استخر موجب تولید هیدروژن سولفید خواهد شد.که این ترکیب با آهن و منگنز غیر محلول در سطح بستر استخرها یا آب بندان ها وارد واکنش شده و خاک سیاه ( لجن ) را ایجاد میکند.
که ایجاد H2S را در آبزی پروری بنام قاتل خاموش بیان میکنند بخصوص در آبزیان کفزی همچون کپور معمولی و میگو
چون علاوه نشانه ای از کمبود زیاد یا عدم وجود اکسیژن محلول در آب بر ایجاد فضای مناسب جهت تکثیر برخی از عوامل بیماریزا موثر بوده و آهن واکنش داده با این ترکیب بر سیتوکروم اکسیداز که آنزیمی در چرخه تنفسی محسوب میشود را مختل و بدانید در صورت عدم بهینه سازی محیط مرگ آبزیان پرورشی بوقوع خواهد پیوست .
با افزایش دما متابولیسم ( آنابولیسم + کاتابولیسم ) ( ساخت و سوخت ) آبزیان پرورشی افزایش یافته ، فعالیت سلولی افزایش یافته که یکی از موارد این افزایش فعالیت میتواند ازدیاد در خوراک گیری باشد ، افزایش خوردن خوراک نیاز به دریافت اکسیژن بیشتری دارد که اگر این اکسیژن تامین نشود علاوه بر هدر رفت خوراک جهت رشد و افزایش ضریب تبدیل خوراک ( FCR) , هزینه های پرورش افزایش پیدا کرده و بعلت عدم تامین اکسیژن مورد نیاز ، آبزی دچار استرس ناشی از کمبود اکسیژن خواهد شد که در نتیجه آن هورمون های مختلفی ترشح شده از جمله آدرنوکورتیکوئیدها و هورمون استرس ( کورتیزول ) در پی این استرس سیستم دفاعی و ایمنی بدن دچار توانایی کمتری نسبت به ابتلا به بیماریها خواهد شد که متعاقب رفتن به فاز دو استرس مطمئنا عوامل بیماریزا حمله خود را به میزبان شروع کرده و متعاقب آن عوامل بیماریزای اپورچونیسم( فرصت طلب ) همچون باکتری های سودوموناس میزبان را دچار عفونت های مختلف و حتی سپتی سمی ( گند خونی ) خواهند کرد.
هواده های موجود در استخرهای پرورش آبزیان با ایجاد فصل مشترک آب با اتمسفر میتوانند ظرفیت اکسیژن گیری استخر را در استخر افزایش دهند و با جریان سازی لایه های آبی را بهم بزنند.
ولی در بستر استخر عمدتا تاثیری ندارند مگر استخر دارای عمق خیلی کمی باشد که اثر شایانی بر بستر استخر یا آب بندان بگذارند.
اسکاپ سی 2 پلاس با هیدرولیز در ستون آب ( بیشتر ذرات در سایز کلوئید ) و با توجه به دانسیته بیشتر ذرات از آب( چگالتر ) به کف استخر سقوط کرده و اکسیژن را در این بخش بیشتر و از ایجاد قاتل خاموش آبزیان ( H2S) جلوگیری میکنند.
همچنین باعث عدم نوسانات pH ( قدرت یون هیدروژنی ) در ستون آبی و روی سطح بستر استخرها و آبندان های پرورشی شده که در حفظ تعادل اسمزی و رشد بهینه با
افزایش آلکالینیتی میشوند.
تهیه و تدوین مدیر مجموعه کپور فیش مهندس آقایاری